بسم الله الرحمن الرحیم
در حدیث قدسی خداوند متعال می فرماید : ای داوود اگر روی گردانندگان از من می دانستند ؛ من چقدر مشتاقم آنها برگردند ، همانا از خوشحالی جان می دادند .
چوپانی که در هوای سرد، گله گوسفندانی که ارباب به امانت به او سپرده را گم کرده و حیران وسرگردان و خسته در سرمای شدید کوهستان و در تاریکی شب از
شدت گرسنگی و خستگی بر زمین سرد و تاریک ویخ زده افتاده و در حال جان دادن است ، اگر بناگاه کسی از راه رسد و بر او روشنایی گیرد و او در گرمای آن روشنایی
جان گیرد ؛ به او غذا دهد و سیرابش کند ، گوسفندانش را پیدا کند و او را تا خانه اش بدرقه کند ، این چوپان چقدر از این واقعه خوشحال و مسرور می شود که خداوند می
فرماید : اگر بنده ای از بندگان گنهکار من توبه کند وبه سوی من برگردد ؛ من بیشتر از آن چوپان شاد و خوشحال می شوم ، همانا اگر بنده ام این اشتیاق مرا بداند ،از
خوشحالی جان می دهد.
نظرات شما عزیزان:
برچسبها:


















